De nieuwe standaard in AI-gedreven coderen

Op 29 oktober 2025 lanceerde Cursor een update die de manier waarop ontwikkelaars met AI werken fundamenteel verandert. Cursor 2.0 is niet zomaar een versie-upgrade, het is een complete herontwerp van wat een AI-code-editor kan zijn. Het meest opvallende? Cursor heeft nu zijn eigen AI-model: Composer.

Voor wie Cursor nog niet kent: het is een AI-aangedreven code-editor die ontwikkelaars helpt sneller en efficiënter te programmeren. Waar traditionele editors zoals Visual Studio Code je code laten schrijven met wat slimme suggesties, gaat Cursor veel verder. Het begrijpt je volledige codebase en kan complexe taken autonoom uitvoeren.

Wat maakt Cursor 2.0 zo speciaal?

De grootste verandering zit hem in de introductie van Composer, het eerste eigen codeermodel van Cursor. Dit is geen aangepaste versie van een bestaand model zoals GPT of Claude, maar een volledig zelfgebouwd AI-systeem dat specifiek getraind is voor het schrijven van code.

Composer is gebouwd met één doel voor ogen: snelheid zonder in te boeten op kwaliteit. Het model voltooit de meeste taken in minder dan 30 seconden, wat volgens Cursor vier keer sneller is dan vergelijkbare intelligente modellen. Voor ontwikkelaars betekent dit dat je niet meer minutenlang hoeft te wachten terwijl de AI nadenkt over je vraag.

Een compleet nieuwe interface

Wanneer je Cursor 2.0 voor het eerst opent, valt meteen op dat alles er anders uitziet. De interface is volledig herontworpen en draait niet langer om bestanden, maar om agents. Dit is een fundamentele verschuiving in hoe we over code-editors denken.

In plaats van dat je constant tussen verschillende bestanden moet schakelen, kun je je nu focussen op wat je wilt bereiken. De AI-agents nemen de details voor hun rekening. Natuurlijk kun je nog steeds diep in de code duiken wanneer dat nodig is, maar het uitgangspunt is anders: jij geeft de richting aan, de agents voeren uit.

Multi-agent workflows: meerdere AI’s tegelijk aan het werk

Een van de meest innovatieve features van Cursor 2.0 is de mogelijkheid om tot acht agents parallel te laten werken. Elk van deze agents werkt in zijn eigen geïsoleerde kopie van je codebase, waardoor ze elkaar niet in de weg zitten.

Dit klinkt misschien als overkill, maar het heeft een verrassend praktisch voordeel. Je kunt meerdere agents dezelfde opdracht geven en vervolgens het beste resultaat kiezen. Vooral bij complexe problemen blijkt dit de kwaliteit van de uiteindelijke oplossing significant te verbeteren.

De agents draaien in git worktrees of op remote machines, wat betekent dat er geen conflicten ontstaan tussen verschillende wijzigingen. Het is alsof je meerdere ontwikkelaars hebt die elk in hun eigen branch werken, maar dan volledig geautomatiseerd.

Browser-integratie voor realtime testen

Een andere opvallende toevoeging is de ingebouwde browser-tool. Deze stelt Cursor in staat om zijn eigen werk te testen en te valideren. De agent kan een webpagina openen, elementen selecteren en informatie uit de DOM halen om te controleren of de code doet wat het moet doen.

Dit lost een van de grootste frustraties op bij het werken met AI-code-assistenten: je moet niet meer handmatig alles testen. De agent kan itereren totdat het resultaat klopt, wat vooral bij frontend-ontwikkeling enorm veel tijd bespaart.

Hoe werkt Composer precies?

Composer is getraind met een set krachtige tools, waaronder semantisch zoeken door je hele codebase. Dit betekent dat het model niet alleen begrijpt wat er in een specifiek bestand staat, maar ook hoe verschillende delen van je project met elkaar samenhangen.

Wanneer je Composer een vraag stelt of een taak geeft, analyseert het eerst de context. Het zoekt relevante code, begrijpt de architectuur van je project en houdt rekening met bestaande patronen en conventies. Pas daarna begint het met het genereren van code.

Deze aanpak zorgt ervoor dat de gegenereerde code niet alleen technisch correct is, maar ook past binnen de stijl en structuur van je bestaande project. Het voelt minder aan als code die door een robot is geschreven en meer als iets dat een ervaren collega zou produceren.

Sandboxed terminals voor veiligheid

Veiligheid is een belangrijk aandachtspunt bij AI-tools die code kunnen uitvoeren. Cursor 2.0 introduceert daarom sandboxed terminals, die nu standaard actief zijn op macOS.

Shell-commando’s die niet op een whitelist staan, worden automatisch uitgevoerd in een sandbox met lees- en schrijftoegang tot je workspace, maar zonder internettoegang. Dit voorkomt dat kwaadaardige code of onbedoelde fouten schade kunnen aanrichten aan je systeem of externe services.

Verbeterde code review en samenwerking

Een van de knelpunten bij het werken met AI-agents is het reviewen van alle wijzigingen. Cursor 2.0 maakt dit proces een stuk eenvoudiger. Je kunt nu alle aanpassingen die een agent heeft gemaakt overzichtelijk bekijken, zonder tussen individuele bestanden te hoeven springen.

Voor teams zijn er ook nieuwe mogelijkheden. Met Team Commands kun je aangepaste commando’s en regels definiëren in het Cursor-dashboard. Deze worden dan automatisch toegepast op alle teamleden, zonder dat iedereen lokaal bestanden hoeft aan te passen. Beheerders kunnen dit centraal regelen.

Voice mode en achtergrond-agents

Cursor 2.0 voegt ook voice mode toe, waarmee je agents kunt aansturen met je stem. Je kunt zelfs aangepaste trefwoorden instellen die de agent triggeren om te beginnen met werken. Dit maakt het mogelijk om hands-free te coderen, wat vooral handig is tijdens brainstormsessies of wanneer je al typend aan iets anders werkt.

Daarnaast kun je agents nu in de achtergrond laten draaien. Je kunt een plan laten maken met het ene model en het laten uitvoeren met een ander, terwijl jij ondertussen doorwerkt aan iets anders. Of je laat meerdere agents parallel verschillende plannen maken, zodat je achteraf kunt kiezen welke aanpak je het beste vindt.

De voordelen op een rij

De grootste troef van Cursor 2.0 is zonder twijfel de snelheid. Composer reageert razendsnel, wat het iteratieproces veel aangenamer maakt. Je kunt snel verschillende ideeën uitproberen zonder telkens lang te moeten wachten.

Het begrip van grote codebases is ook indrukwekkend. Waar andere AI-assistenten soms de context verliezen in complexe projecten, blijft Composer overzicht houden. Dit maakt het geschikt voor professionele ontwikkelomgevingen met duizenden bestanden.

De multi-agent workflows openen nieuwe mogelijkheden. Je kunt experimenteren met verschillende oplossingen tegelijk, wat vooral bij architecturale beslissingen waardevol is. Het voelt alsof je meerdere senior developers kunt raadplegen voordat je een keuze maakt.

De ingebouwde browser en sandboxed terminals tonen dat Cursor verder denkt dan alleen code genereren. Het gaat om het volledige ontwikkelproces: schrijven, testen, valideren en veilig uitvoeren.

Maar er zijn ook nadelen

Geen enkele tool is perfect, en Cursor 2.0 heeft zeker zijn beperkingen. Het grootste kritiekpunt is de prijsstructuur. Cursor werkt met een usage-based model, wat betekent dat je betaalt op basis van hoeveel je gebruikt. Voor intensieve gebruikers kunnen de kosten snel oplopen.

Sommige ontwikkelaars rapporteren verwarring over hoeveel tokens ze verbruiken en onverwachte kosten aan het einde van de maand. Dit maakt budgetteren lastig, vooral voor freelancers of kleine teams.

De achtergrond-agents krijgen gemengde reviews. Hoewel het idee aantrekkelijk klinkt, vinden sommige gebruikers dat ze de agents meer moeten begeleiden dan ze hadden gehoopt. De autonomie is nog niet op het punt dat je echt hands-off kunt werken.

Ook is er bezorgdheid over vendor lock-in. Omdat Composer een propriëtair model is, ben je afhankelijk van Cursor. Als je ooit wilt overstappen naar een andere tool, kun je niet zomaar je workflow meenemen.

Leercurve en workflow-aanpassingen

De nieuwe interface is wennen. Ontwikkelaars die gewend zijn aan traditionele editors moeten hun workflow aanpassen. Niet iedereen is daar blij mee, vooral niet als je al jaren met dezelfde setup werkt.

Daarnaast blijft code review essentieel. AI-gegenereerde code kan bugs bevatten of niet optimaal zijn. Je moet nog steeds kritisch kijken naar wat de agents produceren, wat betekent dat je niet zomaar blind kunt vertrouwen op de output.

Voor wie is Cursor 2.0 geschikt?

Cursor 2.0 is ideaal voor ontwikkelaars die graag experimenteren en bereid zijn hun workflow aan te passen. Als je openstaat voor nieuwe manieren van werken en de voordelen van AI-assistentie wilt maximaliseren, is dit een tool die je moet proberen.

Voor teams die werken aan grote, complexe projecten biedt Cursor 2.0 duidelijke voordelen. De mogelijkheid om snel door grote codebases te navigeren en meerdere oplossingen parallel te verkennen kan de productiviteit significant verhogen.

Aan de andere kant, als je op zoek bent naar simpele autocomplete of voorspelbare kosten, zijn er misschien betere alternatieven. GitHub Copilot biedt bijvoorbeeld een vaster prijsmodel en integreert naadloos met bestaande workflows.

De toekomst van AI-gedreven ontwikkeling

Cursor 2.0 laat zien waar de toekomst van softwareontwikkeling naartoe gaat. Het gaat niet langer om tools die je helpen sneller te typen, maar om AI-agents die actief meedenken en complexe taken autonoom kunnen uitvoeren.

De introductie van Composer als eigen model is een statement. Cursor wil niet afhankelijk zijn van externe AI-providers, maar volledige controle hebben over de ervaring die ze bieden. Dit stelt hen in staat om het model specifiek te optimaliseren voor de use case van coderen.

Of Cursor 2.0 de nieuwe standaard wordt, hangt af van hoe ontwikkelaars reageren op deze nieuwe manier van werken. De technologie is indrukwekkend, maar uiteindelijk gaat het erom of het de dagelijkse workflow echt verbetert.

Wat wel duidelijk is: de grens tussen ontwikkelaar en AI-assistent vervaagt. We bewegen naar een toekomst waarin coderen steeds meer een samenwerkingsproces wordt tussen mens en machine, waarbij beide hun sterke punten inbrengen.